Rüya'msın Gerçeğe Dönüşen

Bir yıl önce bugün başladı benim annelik yolculuğum. Bir yıl önce bu gece bir rüya gördüm anne olacağımı müjdeleyen... Bir çift pembe çizgi girdi rüyama ve ben mutluluktan uçtum havalara! Sabah oldu uyandım, "Rüyalar gerçek olur mu yoksa dedikleri gibi tersine mi çıkar?" diye sordum kendi kendime. Annelik nasıl bir şeyse biliyordum aslında sorunun cevabını, hissediyordum. Hatta öyle iyi biliyordum ki test negatif çıksa bile inanmayacaktım. Biliyordum ki sen benimleydin, bu sefer hiç olmadığım kadar emindim...

11 Aralık 2009 Cuma sabahı saat 6:15'te elimde bir çift pembe çizgiyle başladı benim annelik yolculuğum. Yüzümdeki kocaman gülümsemeyle, babanın boynuna atlayışımla, anneanneni sabahın köründe telefonla uyandıran sevinç çığlıklarımla dallandı budaklandı mutluluğum. Hayatımın en mutlu en pozitif günüydü 11 Aralık 2009 Cuma günü... Ve eminim ki o gün dünya üzerindeki en mutlu insan bendim.

Anne gibi düşünmeye başladığım gündü o gün. Evden çıkarken topuklu çizmeleri bir kenara itip en rahat en düz ayakkabıları seçmekti anne gibi düşünmek... Ya da markete uğrayıp birer paket ceviz-fındık-badem almaktı. Karşıdan karşıya geçerken bir arabadan yayılan siyah egsoz bulutunun içinde nefesini tutmaktı anne gibi düşünmek... Annelik işte o gün başlamıştı benim için, koruyucu meleğin olmaya başlamak anne olmak demekti aslında başlı başına...

Bir yıl önce bugün hayatımın en güzel en anlamlı rüyasını görmüştüm ben... Sabahına gerçeğe dönüşen, ve o sabahtan sonra hayatımı değiştiren...

Bir yıl sonra, bugün, kocaman tatlı bir kız olarak kollarımdasın sen... Her bakışınla ruhumu yenileyen, tek gülüşünle dünyama ışık veren...

Biricik Rüya'msın gerçeğe dönüşen...